*قیمت ماکارونی وسیاست فقیر ستیزی*

✍جواد رحیم پور

⏳تاریخ:۱۴۰۱/۲/۱۲

ماکارونی یک دلار وتمام ماجرا این است!
ماکارونی700 گرمی، پر مصرف ترین نوع وزنی ماکارونی است وملاکی برای سنجش قیمت پایه این محصول که اکنون 24 هزار تومان اعلام شده است ومعادل تقریبی نرخ دلار در قانون بودجه 1401 است.
جدا کردن اقتصاد از برجام الزاما به معنی جدا کردن اقتصاد از دلار نیست و اکنون دولت رئیسی در گامی دیگر این وابستگی ساختاری را به سفره فقرای مطلق گره زده است

چرا قیمت ماکارونی در رویکرد سیاست های اقتصادی دولت رئیسی اهمیت دارد؟
ماکارونی در دسته ای از کالاها قرار می گیرد که هر چه درآمد فرد کاهش می یابد، مصرف آن افزایش می یابد.
نمونه دیگری از این کالاها تخم مرغ، سیب زمینی، پنیر، نان،برنح خارجی وغذاهای ترکیبی مانند کوکو سیب زمینی ،کوکو سبزی، اب دوغ خیار، املت،نان با ماست،سبزی وگوجه خالی و ازبین میوه ها خیار، سیب درجه دو وسه، ومصرف هویج به جای میوه،استفاده از خربزه وهندوانه به عنوان پایه خوراکی و… است.
این فهرست بلند نیست وکوتاه کردن آن جمعیت فقر راا در مسیر کم کردن وعده غذایی ویا پناه آوردن به در خواست کمک های ناپایدار غذایی در مناطق مرفه قرار می دهد.
بنابراین هر قطع حمایت یارانه ای از این کالاها وتبدیل آن به کالاهای ضروری در ادبیات اقتصادی به معنی افزودن فشار بر دهک های پایین درآمدی وتشدید فقر مطلق و تحمیل ففر غذایی به این گروهها است.
افزایش قیمت ماکارونی در در پایان ماه رمضان که فلسفه آن حمایت از فقرا تفسیر شده است، در بازنمایی نگاه دولت رئیسی به فقرا تنها اهمیت نمادین ندارد بلکه دقیقا نشان می دهد در ذات این دولت، چنین سیاستی وجود ندارد.
اکنون وبه ادعای دولت رئیسی حدود 12 میلیون خانوار معادل40 میلیون نفر در سه دهک پایین درآمدی قرار دارند.
این افراد کمتر از 3 میلیون تومان در ماه درآمد دارند واغلب درآمد وشغل کاملا ناپایدار دارند، نه بیمه تامین اجتماعی وحمایت آتی بازنشستگی دارند ونه حتی سهام عدالت و…
دولت رئیسی قصد داشت دو هفته ای ففر مطلق را از بین ببرد!
اما اکنون آن را به فرصت یکساله احاله کرده است.
اما تمام شواهد بر خلاف این وعده است.
تبلیغات تخصیص 150 هزار تومان به سه دهک کم درامد ودر واقع بی درآمد پوچ از اب درآمد و اعتراضات زیادی برانگیخت.
اکنون با معیار هاز اعلام شده خود دولت، کم درآمد ها وبی درآمدها نمی دانند ،دهک درامدیشان چیست؟
دوم اینکه دولت رئیسی با حذف ارز 4200 تومانی، اکنون سبد مصرفی ذاتا کوچک دهک های کم درآمد را هدف قرار داده است تا فقر مطلق را با روند فقر غذایی ادغام کند.
جمعیت 50 درصدی فقرای مطلق در کشور حاصل دولت رانتی است و مجموع سیاست های دولت رئیسی نیز از قاعده مستثنی نیست.
او متعهد به بودجه نهادهای ناکارآمد وزایدی است که نه تنها ارزش افزوده ای برای اقتصاد ندارند بلکه با انبساط مداوم هزینه ای، کسر بودجه ساختاری را تشددید می کنند.
جبران این کسر بودجه جز از طریق پشت پا زدن به سیاست های حمایتی وبودجه عمرانی واقعی ممکن نیست و اکنون پیش بینی می شود اعتبار74 هزار میلیارد تومانی ناشی از حذف ارز4200 تومانی را همین نهادها ببلعند اما دولت روی کاغذ آن را بین مردم توزیع کند مانند آنچه که در مورد کمک های 150 هزار تومانی پیش آمد.
دولت رئیسی اکنون واز ابتدای سال کمربندها را محکم بسته تا از طریق انقباض سفره و انتظارات جمعیت 50 درصدی فقرای مطلق، تامین بودجه وسیاست های نهادهای خاص را به انتهای سال موکول نکند.
به همین دلیل است که تاکنون به رغم وعده ها، هیچ برنامه ای برای بازتوزیع درآمد حاصل از حذف ارز4200 در بین دهک های کم درآمد ارائه نکرده است واحرای آن را به روزها وماههای آینده موکول می کند.
دولت رئیسی با این فرمان هم بر حمعیت فقرای مطلق خواهد افزود وهم جامعه را آبستن جنبش اجتماعی بزرگتر وسرنوشت ساز تری خواهد کرد.