اعتدالگرایان؛تعامل با اصولگرایان میانه واستمرار حضور در نهادهای انتصابی،چالش یکه سالارای حاکمیت یگانه و فرصت استقلال اصلاحگران اصیل
غلامرضاجعفری فعال سیاسی اصلاح طلب
خبرها حاکی از این است دکتر شیخ حسن روحانی به همراه تعدادی از اصولگرایان معتدل، اعتدال گرایان واصلاح طلبان معتدل (تکنوکرات‌ها و بروکراتها) به مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌رود و اصولگرایان میانه و مستقل نیز به همراه علی لاريجانی به صداو سیما خواهند رفت درباب شورای نگهبان نیز بعد این انتخابات تغییراتی متصور است که در جایگاه آیت الله جنتی در مسند دبیر شورا شیخ صادق لاریجانی خواهد نشست تا در تعامل با بخش‌های سنتی و میانه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز با سنت نواندیشان تر ی شورای نگهبان را اداره نمایددراین راستا تعدیل نهادهای انتصابی از اصولگرایان جبهه پایداری به سمت جبهه ایستادگی و جبهه رهروان و نیز سنگین شدن کفه اندک اعتدال گرایان وبعضا اصلاح طلبان (بروکرات و تکنوکرات) خواهد بود که پروژه حاکمیت تک جریانی امیرحسین قاضی زاده هاشمی را با لبخندی ملیح از سوی عقلانیت حاکم بر کلیت نظام پاسخ می‌دهد
ولی این یک فرصت است بروکراتها و تکنوکرات‌ها و اعتدالیون بر بساط اصلاح طلبی حکومتی بنشینند و حقوقدانان و رسانه نگاران و دانشجویان و اساتید و فعالان مدنی بر بساط اصلاح‌گری‌ مدنی اینجاست که فرصت طلبی به نام عملگرایی در جناح اصلاح طلبی کم می‌شود و به حداقل می‌رسد و عقلانیت بر پایه خرد نقاد شکل می‌گیرد و اصلاح گران ایران در پی 180سال اصلاح گری از بدو تنظیمات قايم مقام و امیرکبیر تا مشروطه 115 ساله از مشروعیت سنتی و کاریزماتیک عبور نموده و برنامه محمور، مدون همه جانبه، توسعه گراو اثباتی حول محور توسعه عقلانی جمع می‌گردند. اینکه کاریزما و تکرار محور تصمیم قرا نگیرد و شورای سیاستگذاری متکی بر افراد حول کاریزما به نهاد اجماع ساز مشتمل بر احزاب و افراد برآمده از عقلانیت جمعی جریان برسد و در سرا هر اصلاح طلب در تعیین لیست رای مساوی داشته باشد اینها فارغ از نتیجه مبارک است و اجرای درست قواعد قانونی بازی و نفس عمل به آن مبارک است که سیاست روشی است معین برای کسب نتایج نامعین به اعتقاد نگارنده ما دو گروه اصلاح گران تحول محور جامعه گرا و اعتدال گرایان قدرت محور برپایه رفرم از بالا متشکل خواهیم داشت که روسای قوای سال 1392 بخش حاکمیت محور را ناخودآگاه نمایندگی می‌کنند و حامیان آقایان همتی و مهرعلیزاده و لاریجانی و جهانگیری و شریعتمداری در این بخش جا میگیرند، اما بخش‌هایی از اصلاح طلبان که پس از پدیده بی سابقه رد صلاحیت‌ها مشارکت شان با تعیین مصداق نبود و عمدتا حول محور کاندیداهایی بودند که اهم شان از جهت سابقه دکتر مسعود پزشکیان، دکتر زهرا شجاعی و تنی چند از دیگر بزرگوارن بودن با نگاهی پروسه گرا و نه پروژه گرا به فردای 14 مرداد روز تنفیذ که از قضا سالگرد مشروطه استبه دید مدبرانه ای نگریستند و می‌نگرند متفاوت از دیگران این افراد که با بدنه جوان و نیز بخش‌های روشنفکری جبهه اصلاحات که همانا جنبش اصلاحات است سنخیت بیشتری دارند فردای اصلاح طلبی حکومتی را اصلاح گری مدنی و بازگشت از شراکت نصفه نیمه با اعتداگرایان در قدرت به بدنه اجتماعی و کنش مدنی می‌دانند و اکنون همراه با دهه 60 ای های اصلاح طلب باید بدنبال ترجمه دموکراسی به نان برای جامعه دارای فقر اقتصادی و فرهنگی و طبقاتی و تببین چرایی،، لزوم، مفاهیم و مصدایق اصلاحات دوم خردادی و لزوم ابرام برآنها علاوه بر تکمیل و روز آمد نمودن آن برای دهه 70 ای و 80 ای ها باشد
پس اصلاح طلبی حکومتی اگر مرد شاید مدیریت را درتهدید را فرصت دیدن اگر بدانیم زایش ققنوس وار اصلاح‌گری‌ تحولگرای مدنی از بستر آن بهترین فرصت باشد هرچند ناکامی بارز تمامیت خواهان از نظاره امتداد حضور صدای متفاوت درون حاکمیت و عدم یک دست شدن در سطح کلان ببینیم شاید و شاید که. نه حتما بخش‌های اقتدارگرای خودشیفته جریان افراطی مقابل اصلاحات را از دیدن روسای قوای سه گانه سال 92 در سه نقطه دیگر معذب خواهد نمود هرچند دیگر رئیس قوه نباشند و اینبار از انتصابی ها باشند باید بود و دید سرنوشت اجریان های سیاسی درون و بیرون حاکمیت در مواجهه با یکدیگر در ساخت ایران بهتر چه خواهد شد اصلاح اصلاحات پاسخ می‌دهد یا خلوص و اقتدار اصولگرایان یا بازی از بالای اعتدال گرایان