بازنشستگان جامعه، قشری که بعد از ۳۰ سال خدمت نوبت به استراحت و تفریح از زندگی شان رسیده تجمعات اعتراضی برگزار میکنند و معترض هستند، چرا ؟

بازنشستگی چیست؟کارمندان، کارگران و افراد شاغل مدتی حدود ۳۰ سال کار میکنند تا به سن و شرایط بازنشستگی برسند سپس از چرخه اشتغال خارج شده و بازنشسته می شوند البته در طول آن ۳۰ سال اشتغال خود هر ماه مبلغی را به عنوان پس انداز به بیمه سپرده اند که اکنون از آن بهره برند .انواع مختلف بازنشسته که در کشور وجود دارند:بازنشستگان نهادهای امنیتی ، بازنشستگان دولت، بازنشستگان نیروهای مسلح، بازنشستگان تامین اجتماعی، بازنشستگان شرکتهای خاص مثل بازنشستگان شرکت فولاد (ذعال سنگ البرزشرقی،ذوب آهن اصفهان)، اساتید هیات علمی بازنسته، بازنشستگان قوه قضاییه و قضات بازنشسته، کارکنان بازنشسته مجلس، کارکنان بازنشسته شورای نگهبان، کارکنان بازنشسته مجمع تشخیص مصلحت، کارکنان بازنشسته شورای امنیت ملی، بازنشسته شورای عالی انقلاب فرهنگی، بازنشستگان شهرداری ها، بازنشستگان دانشگاه آزاد، بازنشستگان شرکتهای خاص و بازنشستگان هلال احمرکه هر کدام جدا از مصوبات دولت و مجلس برای کارمندان خود مزایای جداگانه ای را نیز تعریف کرده اند مانند صندوق بازنشسگی فولاد که افزایش 100 درصدی سرانه درمان بازنشستگان و برای بازنشستگانی که حقوق کمتری دریافت می‌کنند یارانه امور رفاهی را در نظرگرفته و… . اما یکی دو سالی است از گوشه و کنار صدای اعتراض بازنشستگان به گوش می رسد کجای این دستورالعمل ایراد داشته که بازنشستگان را ناراضی کرده ؟مطمئنا دو عامل مهم یکی بحث همسان سازی است و یکی هم تورم . در سال ۱۳۹۸ که حقوق افراد شاغل حدود ۵۰ درصد افزایش یافت فاصله بین حقوق شاغلین و بازنشستگان زیاد شد و از آن طرف بازنشستگان جدید هم نسبت به بازنشستگان قبلی حقوق بیشتری را دریافت میکنند افراد شاغل با توجه به رتبه شغلی، سطح تحصیلات و تحصص و عوامل دیگر حقوق متفاوتی را دریافت میکنند که در سازمان تامین اجتماعی و بیمه اجباری فرد شاغل ۳۰ درصد از حقوق خود را باید بایت بیمه بپردازد که از این مقدار قسمتی سهم کارفرماست و قسمتی سهم بیمه ولی با این وجود بحث همسان سازی میان شاغلین وجود ندارد اما چرا همسان سازی بازنشستگان ؟ بازنشستگان فرقی با هم ندارند همه از کار خارج شده و باید تقریبا به یک قیمت مایحتاج خود را تهیه کنند از آنطرف تورم هم مشکلی بزرگ برای قشر ضعیف تر یا بازنشستگانی است که از حقوق کمتری برخوردار هستند اینجاست که بحث همسان سازی به نظر واجب می آید. اما خلایی که در قانون وجود دارد باعث میشود از بهمن تا خرداد و تیر سال بعد مسئولان و مردم درگیر درصد شوند و بازنشستگان ماشین حساب به دست مشغول محاسبه که حقوق سال بعد یعنی چقدر می شود ؟از آنطرف خیل عظیم دهه شصتی ها که کم کم وارد عرضه بازنشستگی خواهند شد و مطمئنا سازمان های بیمه ای دچار کمبود بودجه جدی هستند این در حالی است که بیمه بر اساس شاخص های بین المللی به ازای هر هفت نفر شاغل تنها یک نفر بازنشسته می شود ولی در ایران این آمار اصلا رعایت نمی شود: صندوق تامین اجتماعی ۱۳ میلیون و ۷۰۰ هزار بیمه‌پرداز دارد و در مقابل به سه میلیون نفر بازنشستگی پرداخت می‌کند، صندوق بازنشستگی کشوری در مقابل یک میلیون و ۲۶۰ هزار بیمه‌پرداز، به یک میلیون و ۳۷۰ هزار بازنشسته‌ حقوق بازنشستگی پرداخت می‌کند. همچنین صندوق فولاد ۹ هزار و ۱۵۰ هزار بیمه‌پرداز و ۸۳ هزار بازنشسته دارد. در عین حال صندوق بازنشستگی سازمان صدا و سیما در مقابل ۱۳ هزار و ۱۰۰ بیمه‌پرداز به ۱۳ هزار و ۴۰۰ نفر حقوق بازنشستگی پرداخت می‌کند. شاید بتوان یکی از عوامل موثر بر این امر را تفاوت زیاد سن امید به زندگی و بازنشستگی دانست در ایران سن امید به زندگی ۷۶ سال است و کف سن بازنشستگی ۵۱ سال است این تفاوت زیاد چند میلیون نفر را شامل می شود که اکثر آن ها می توانند جزء شاغلین هنوز به حساب بیایند و مخصوصا تجربیاتشان را در اختیار افراد جوان بگذارند اما نکته مهمی که نباید فراموش شود فرض کنیم سن بازنشستگی افزایش بیاید و هر فرد نزدیک حدود ۴۰ سال مشغول به کار باشد این فرد باید توسط روانشناس آمادگی ذهنی خود را حفظ کند ، دچار خستگی و روزمرگی و احساس بیهودگی نکند باید مرخصی ها و طرح های تشویقی در نظر گرفته شود و… که شاغلین از اینکه سن بازنشستگی شان افزایش پیدا کرده دچار سرخوردگی نشوند در انتها، چرا یکبار برای همیشه دولت، مجلس، وزارت کار و هر سازمان مسئول دیگر یک قانون جامع و کامل با توجه به رفع تبعیض ها، تورم، همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری و تامین اجتماعی و … با هم، همسان سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان و… قانونی را وضع نمیکند که سال به سال دریافتی ها به هم نزدیک شود و تا مقداری پاسخگوی تورم نیز باشند

  • نویسنده : مرجان شرف
  • منبع خبر : اختصاصی ایرانیان فردا