انرژی هسته ای روزگاری مهمتر از هر چیز برای ما
شده بود ، برنامه های تلویزیون شده بود کیک زرد و تولید برق از انرژی هسته ای ، زنجیره انسانی دانش آموزان در نطنز امروز ، و کارگران فردا و طلاب و بقیه اقشار جامعه به ترتیب تا به همه ثابت کنیم انرژی هسته ای حق ماست !
همه از فواید انرژی هسته ای میگفتند که حق مسلم ما بود و هفت و نیم میلیارد دلار از بودجه ایران را خورد تا به مرحله ای برسد که بتن درونش بریزند و چراغش را خاموش کنند تا خوشحال شویم که برجام به امضا رسیده.
از انرژی هسته ای در صنایع پزشکی، تولید برق، صنایع غذایی، دامپزشکی و دامپروری، مدیریت منابع آب و صنعت و … استفاده می شود که طبق توافق بین المللی ان پی تی ایران حق استفاده صلح آمیز از این انرژی را داراست ، پس چرا تا کنون هیچ استفاده ای از انرژی هسته ای در هیچ یک از صنایع نشده ؟ پس از اینهمه کشمکش ایران تنها یک راکتور تولید برق دارد و آنهم با ظرفیت ۱۰۰۰ مگا وات !

برق کشورهای اتحادیه اروپا، آمریکا و فرانسه با مقادیر نزذیک به میلیون مگاوات از انرژی هسته ای تامین میشود ولی ما در همین پیچ اول مانده ایم و بعد از حدود ۳۰ و اندی سال هنوز با سازمان های بین المللی در کشمکش هستیم که آیا انرژی هسته ای داشته باشیم یا خیر ، آیا هدف ما تهیه بمب است یا خیر ؟ اگر هدف ما استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است از زمان احمدی نژاد که به این درجه از غنی سازی رسیده ایم پس چرا استفاده ای نکردیم؟
برجام وقتی در سال ۱۳۹۴ به امضا رسید به صورت موقت موجی از شادی و امید وارد ایران شد و ظریف تبدیل به امیرکبیر قرن حاضر شد ولی در برجام به این فکر نشده بود که اگر یک طرف بخواهد این قرارداد را یکطرفه ملغی کند چه تنبیهاتی می شود ؟ و همانطور که دیدیم دولت امریکا در زمان ترامپ به صورت یکطرفه از توافق خارج شد و هیچ اتفاقی که نیافتاد ، وضع برای ایران در دولت بایدن بدتر هم شده که میخواهند صنایع موشکی را نیز با بتن آشنا کنند .
اما چرا برجام به نتیجه نرسید؟ قانونا و منطقا مجلس باید بر کار نمایندگان ایران و مفاد تفاهم نامه و… نظارت داشته باشد اما چرا در این مورد کاملا منفعل عمل میکند و نه خود را وارد پروسه برجام میکند و نه در هنگام خروج ترامپ از برجام اقدام موثری را اعمال میکند و به چند مرگ بر آمریکا در صحن مجلس بسنده میکنند و در نهایت به خروج ایران رای میدهند که اگر رای هم نمیدادند مسلما قرارداد یکطرفه نمیتواند وجود داشته باشد !
نقش کشورهای عربی و اسرائیل و همسایه های ایران در عدم موفقیت برجام چقدر بوده ؟ نفش هیئت اعزامی در موفقیت اولیه برجام و خروج از آن چه بود ؟ هیئت اعزامی دولت کنونی آیا فرقی با هیئت قبلی دارد ؟ آیا سیاست های ما با تعویض دولت فرق می کند ؟ آیا می شود امید داشت که در صورت توافق برجام ۲ اقدامات پیشگیرانه و تنبیهی برای جلوگیری از خروج برجام اندیشیده شده ؟
به فرض به توافق رسیدن برجام ۲ فکر برای سنگ اندازی های بعدی شده ؟ آیا برنامه هسته ای ارزش این را داشت که اینهمه ضرر و زیان و مرگ دانشمندان هسته ای را برای ما به بار بیاورد؟ آیا ضرر و زیان خروج از ان پی تی از این کمتر نبود؟ همانطور که اسرائیل و هند و پاکستان هم عضو این پیمان نیستند.
طبق ماده ده این پیمان میتوان از این معاهده خارج شد:
؛ماده ده به یک دولت اجازه می‌دهد «اگر احساس کند موارد فوق‌العاده‌ای در رابطه با موضوعات این پیمان، منافع حیاتی کشورش را به مخاطره انداخته‌است» از آن خارج شود، و ۹۰ روز زودتر این را اطلاع دهد. چنین دولتی ملزم به ارائه دلایل برای خروج از ان پی تی در این اطلاع است.؛
آیا ترور دانشمندان هسته ای، آتش سوزی ها و خرابکاری ها در سایت های هسته ای، درخواست لغو برنامه موشکی و… به خطر افتادن منافع حیاتی کشور نیست؟