روزی روزگاری در زمانه ای و در شهری سلطانی جبار بود که کس را یارای سربلندکردن و نظاره بر چشمان وی نبود، چه همزبانی و دور از جان دراز زبانی. اوخود را ظل الله می‌دانست چون دیگر سلاطین واز این روی نه سوال برمی تافت نه پند در می‌گرفت تا اینکه وی را مرضی سخت حاصل گشت از ورم معده و ناشی از پرخوری بادمجان که او بسیار دوست داشت. درد که براو مستولی گشت و امان گرفت طبیب خواست طبیب معاینه کرد و تشخیص اش منع بادمجان بود و او جای عمل به نسخه، تجویز کننده نسخه را فلک کرد طیب دیگر آورند اوهمان گفت این یکی را بردار کرد تا طبیب سوم که مصلحت عقل در این دید که متناسب با مذاق وی نه میزان الحراره لازم برای بهبودی بیمار نسخه بپچید تا از دگنگ و سنگسار امان یابد بدین سان گفت سلطانا تجویز من اینست که شما روزی هفت وعده هر وعده هفت بادمجان تا هفتاد روز نوش جان کنید تا با دعای دعاگویان درد ریشه کن گشته وحضرتتان بهبود یابید. سلطان که گفتار این به اصطلاح طبیب به خوش ایندش بود وی راسکه و زر بسیار داد وتک فرزند خود و یگانه دختر ‌ را هم به نکاح طبیب داد که دیگر حکیم السلطنه اش. بود آری شاه عاشق بادمجان و عاشق بادمجان دو رقاب چینها به تجویزی که می‌خواست عمل کرد و بادمجان سقط اش نمود. او مرد. بخت شاهی نیز از وی برگشته و روزگار تاج و کلاهش به داماد طبیب داد . القصه این داستان گفتم که بگویم آینه چون روی تو بنمود راست /خود شکن آینه شکستن خطاست. احزاب، سازمان‌های مردم نهاد،هنرمندان موسیقی و سینما، قهرمانان و ورزشکاران، روشنفکران و اهالی مطبوعات، دانشگاهیان،، اساتید، دانش آموختگان، دانشجویان و حتی دانش آموزان خصوصا متخصصان،حقوق، علوم سیاسی، علوم اجتماعی، مدیریت واقتصاد ودیگر کنشگران جامعه مدنی دماسنج های جامعه و آینه های انعکاس آن و رابط های امین مردم و حاکمیتند عدم تحمل چند استاد، یا رو زنامه نگار یاجامعه شناس یا شاعر ودانشجو و استاد و معلم و دانش آموز و نویسنده و سینماگر مولف و منتقد درد بادمجان را حل نمی‌کند بلکه حبس و حصر ایشان عرصه را به بادمجان دورقابچینها می‌دهد و جای خرد شکست می‌نشاند. در تکمله باید گفت بازداشت سینماگران و هنرمندانی چون ترانه علی دوستی، جعفر پناهی، محمد رسول اف و مصطفی آل احمد، روزنامه نگاران ای چون سعید مدنی ها و کیوان صمیمی ها، و فعالان سیاسی مدنی چون نرگس محمدی ها و تاج زاده ها با همه تفاوت افکارشان باهم و هوادارادارانشان و سایر اساتید و معلمان و روزنامه نگاران و فعالان مدنی و متخصصان اهل فن و اهل قلم حوزه علوم اجتماعی که جامعه شناس محض اند اشتباه محض است همین‌گونه است برخورد با فضای مجازی یا مطالبات مدنی و صنفی یا. یک نظر کارشناس طب ازقضا در برنامه طبیب سیما، همه از مصادیق پاک کردن صورت مساله به بدترین شکل و طبیب کشی است تا درمانگری، بازداشت هنرمند سینما و ورزشکار، خبرنگار و وکیل، پزشک و موزیسین، راه حل نیست امید که به یمن سوگند قرآن به قلم این توتم قبیله روشنفکری دیگر هیچیک از اهالی اندیشه و بیان و اهل خرد و قلم به دادگاه و زندان و محاکمه و محبس و بند به جرم اندیشه کشیده نشوند به امید آن روز فرخنده در سپهر سیاسی فرهنگی اجتماعی وطن