صلاحیت سیاسی ومسئولیت ملی ✍جواد رحیم پور تفاوتی آشکار بین تحلیلگر سیاسی با سیاستمدار کنشگر وجود دارد. حوزه مستقل پالسی ایران اکنون خالی تر از مردان وزنان سیاسی وانباشته از تحلیلگران سیاسی یا اکتیویست های مقطعی است.تحلیلگر خبر ساز نیست وبه دنبال رویداد ها حرکت می کند واین به خودی خود ایرادای ندارد ،اما اگر […]

صلاحیت سیاسی ومسئولیت ملی

✍جواد رحیم پور

تفاوتی آشکار بین تحلیلگر سیاسی با سیاستمدار کنشگر وجود دارد. حوزه مستقل پالسی ایران اکنون خالی تر از مردان وزنان سیاسی وانباشته از تحلیلگران سیاسی یا اکتیویست های مقطعی است.
تحلیلگر خبر ساز نیست وبه دنبال رویداد ها حرکت می کند واین به خودی خود ایرادای ندارد ،اما اگر تحلیل جایگزین Acte سیاسی شود ،حتما واجد نقد بی رحمانه است واکنون که جنبش اجتماعی ایران در نقطه عطف خود قرار دارد، جای خالی رهبران یا تشکیلات سیاسی واجد نمایندگی به خوبی احساس می شود.
صلاحیت سیاسی به معنای دقیق آن وقتی روی می دهد که توان بسیج سیاسی پیامد آن باشد.
بدون توان رخنه به جنبش سیاسی، جنبش مدنی،حقوقی وجنبش صنفی، بسیج سیاسی امکان پذیر نیست.
رخنه به جنبش های سه گانه الزاما از مسیر اقناع خردورزانه روی نمی دهد وتحت کلیت مسیر 3 گانه اقتاع علمی وتوسعه گرا، اقناع گفتمانی وارمان محور و توده محوری امکانپذیر است.
هر چند ترکیبی از این موارد نیز امکانپذیر است اما نتیجه آن اگر به بسیج سیاسیی منجر شود، کسب صلاحیت سیاسی روی می دهد.
صلاحیت سیاسی درعرصه پالسی الزاما به معنی به همراه داشتن نخبگی علمی یا اخلاقی نیست کما اینکه بسیاری از نخبگان علمی و اکادمیسین های سیاسی و… نه در پی بسیج سیاسی هستند ونه توان بسیج سیاسی دارند.
پیامد بسیج سیاسی ،ایجاد متغیر های موثر در حوزه پالسی ملی یا سرزمینی است.
ارمان جمهوریت ودموکراسی خواهی بیش از یک قرن است که بر روی زمین مانده است وهربار پوپولسیم سیاسی سرنخ بسیج سیاسی را به دست می گیرد و فاجعه ای می آفریند.
با اینحال پوپولیسم سیاسی در جامعه به شدت طبقاتی شده با تحلیلگری سیاسی یا آگاه سازی کم دامنه و… از بین نمی‌رود وبه رخنه در جنبش اجتماعی کمک چندانی نمی کند.
احرازصلاحیت سیاسی ملی بسیج گر، قبل از هرچیز به تن دادن به لوازم سیاست ورزی، مسئولیت پذیری ملی در قبال بحران های بنیادی حکمرانی ضد توسعه وبالاخره اراده حرکت به سمت نمایندگی سیاسی و تعریف شعارهای واقعی وبسیح گر دارد.
گسست بین گفتمان های دموکراسی خواهی از نیروی نمایندگی در عمل واگذاری حوزه پالسی به پوپولیسم محض است.
این وضعیت صرفنظر از انصراف داوطلبانه ازسپهر عمومی، نتایج دهشتباری در آینده ایران دارد ونیروهای رقیب وقائل به تصرف قدرت، امکان بازبرخواستن ودوباره برساختن ایران را برای همیشه از آن می گیرند.
اکنون بیش از هرزمان دیگری نیازمند ایجاد صلاحیت جمعی سیاسی دموکراسی خواه هستیم
تا زمینه نمایندگی سیاسی جنبش اجتماعی داخلی فراهم شود وقدرت مسلط به جای اتخاذ سیاست مهار، سیاست تن دادن به مطالبات مردم را در پیش گیرد.
🆔@hamidasefichannel2

📌صفحه اینستاگرام
🆔https://instagram.com/hamid._asefi

  • نویسنده : جواد رحیم پور
  • منبع خبر : فضای مجازی اینستاگرام حمیدآصفی