ضرورت مبارزه با خشونت علیه زنانروح الله کلانتری مسئول سازمان معلمان گلستان بدون شک در شرایطی که موضوع خشونت مساله حل نشده ای نه فقط در کشور ما که در همه کشورهای جهان است و به عنوان مساله مهم از جنبه های مهم اجرایی نشدن حقوق بشر مطرح است در کشور ما این امر از […]

ضرورت مبارزه با خشونت علیه زنان
روح الله کلانتری
مسئول سازمان معلمان گلستان

بدون شک در شرایطی که موضوع خشونت مساله حل نشده ای نه فقط در کشور ما که در همه کشورهای جهان است و به عنوان مساله مهم از جنبه های مهم اجرایی نشدن حقوق بشر مطرح است در کشور ما این امر از حساسیت بیشتری برخوردار است. در برنامه پنجم توسعه کشور تکلیف شده که لایحه ای با موضوع حمایت از زنان و کودکان در برابر خشونت تدوین و قانونی شود. در دولت یازدهم لایحه ای در مورد منع خشونت علیه زنان تدوین شده است که فعلا در قوه قضاییه معطل مانده است.
اگر قوه قضائیه آنرا تایید کند تازه در نوبت رسیدگی در مجلس قرار گرفته و پس از آن باید شورای نگهبان نیز آنرا را از نظر اسلامی مورد تایید قرار دهد. سوال این است که تا آن زمان خشونت علیه زنان چگونه خواهد بود؟
نگاهی به کشورهای مختلف دنیا نشان می دهد که برخورد جامعه جهانی با این مسئله بسیار کند است. ما در کشور خود نیازمند عزم ملی برای مبارزه با خشونت علیه زنان هستیم. ظرفیت های قانونی فقط بخشی از رسیدگی به این موضوع است. لازم است از ظرفیت های که در کشور وجود دارد استفاده کنیم.خشونت بر علیه زنان یکی از مشکلات و معضلات جهانی است. اخیرا دبیر کل سازمان ملل به مناسبت روز مبارزه با خشونت علیه زنان آماری داده مبنی بر اینکه در جهان از هر سه زن یکی از آنها مورد خشونت قرار دارد.خشونت در میان کشورهای گوناگون تعریف های متفاوتی دارد خشونت و تعرض به زنان وجود دارد.
بنابر این تعرض به زنان و حقوق انسانی آنها موضوع خاص جامعه ایرانی نیست که مقامات ما نگران شوند که در منع آن به غربی ها تاسی می کنیم، یا این نوع رفتارها و توجه به زنان نوعی گرایش به تفکرات فمینیستی است. امروزه خشونت بین همه اقشار جامعه رایج است و اگر دقت کنیم هر قشری و از جمله کودکان، سالمندان و جوانان خشونت دیده می شود.خشونت در میان زنان از قدیم مطرح بوده است، زیرا قوانین ما قوانینی هستند که خشونت علیه زنان به صورت نهادینه اعمال می شود. این قوانین تحت هیج شرایطی تغییر نکرده است. ما هر روز شاهد افزایش خشونت زنان در میان جامعه هستیم.
ما از زنان همواره خواستیم که به میل جامعه رفتار کنند، مطابق میل جامعه حرف بزنند، مطابق میل جامعه لباس بپوشند. ما هرگز استقلال زنان را در نظر نگرفته و شایستگی های آنها را مورد توجه قرار ندادیم.امروز متاسفانه در میان وزرا ما حتی یک زن نیز وجود ندارد . آیا این ظلم آشکاری به حقوق زنان نیست؟آیا هیج زن شایسته ای در کشور وجود ندارد که بتواند وزیر یا حتی رییس جمهور شود؟
خشونت فقط این نیست که ما زنان را کتک بزنیم، بسیاری از جامعه شناسان ،روانشناسان و نخبگان فرهنگی معتقدند که خشونت جلوگیری علیه پیشرفت زنان است. این که بسیاری از زنان ما نمی توانند به جایگاه واقعی خود برسند مصداق بارز خشونت است.تبعیض به هر صورت یک نوعی از خشونت است.
متاسفانه برخی از مدعیان دینداری از نام دین هم برای این کار استفاده می کنند.در بحث استیفای حقوق انسانی، مدنی و اجتماعی زنان، هر جا که فرهنگ غالب رسمی جامعه خواسته محدودیتی ایجاد کند، از اسم دین استفاده کرده است، آن هم دینی که برخی از متحجران از ان دفاع می کنند.
اما دین اسلام ناب و دین اسلام رحمانی معتقد است که حتی اگر فردی به خودش هم آسیب برساند و بخشی از بدنش کبود شود باید دیه پرداخت کند. در مکتب رهای بخش اسلام و سیره پیامبر گرامی اسلام(ص)نگاه ویژه ای به زن دارد. در 1400 سال پیش که جامعه جاهلیت عرب به خاطر تفکر جاهلی خود دختران را زنده به گور کرده و حق حیات برای زنان خود قائل نبودند، کرامت زن را پاس داشته و جایگاه رفیع او را در میان جامعه نشان می دادند.
امروزه متاسفانه ما به جنبه رحمانی دین توجه ای نداریم. در شرایطی که اسلام زن را به عنوان ریحانه معرفی می کند و پیامبر گرامی اسلام دست دخترش فاطمه را به عنوان یک زن نمونه می بوسد، ما بدترین خشونت ها را در مورد زنان انجام می دهیم.جامعه ما انواع خشونت ها را تجربه کرده است. خشونت های جسمی، کلامی، اما خشونت روحی بدترین نوع خشونت است.
زنان ما بدلیل اینکه از لحاظ قانونی حمایت نمی شوند، بسیاری از خشونت های را که در حق آنها اعمال می شود را نمی توانند ابراز کنند.اگر خشونتی در مورد زنان انجام شده و آنان به پلیس شکایت کنند فوری به آنان می گویند تو با این قیافه ای که داری باید مورد خشونت قرار بگیری. ما این وضعیت را در کودکان هم مشاهده می کنیم.امروزه به اعتراف مسوولان ما حدود 15 میلیون پرونده در دادگسترهای ما در حال رسیدگی است که موضوع آنها اکثرا در مورد خشونت و خصوصا خشونت علیه زنان است.

زنان ما که از طرف قانون حمایت نمی شوند مجبورند که با هر شرایطی زندگی کنند و تا کارد به استخوانشان نرسیده سکوت می کنند، زیرا آواره شدن در خیابانها بسیار بدتر از این نوع خشونت هاست که در خانه از ناحیه شوهر در مورد آنان اعمال می شود.
زنان ما همواره مظلوم بوده و مورد ظلم قرار می گیرند، در حالی که اسلام و امامان معصوم(ع) به ما دستور می دهند که باید با ظلم مبارزه کنیم. امام علی(ع) در کلامی می فرماید( کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا) دشمن ظالمان و یاور مظلومان باشید.نتیجه این نوع از پذیرش ظلم در میان خانه و جامعه، افسردگی، فقر و خشونت است.مجبورند برای داشتن یک سقف و خوردن یک لقمه نان هر گونه خشونتی را از جمله شکستن استخوانهایشان را تحمل کنند.
متاسفانه رسانه های ما خصوصا رسانه ملی که تاثیر زیادی در فرهنگ سازی دارد در مورد خشونت علیه زنان کمتر مطالبی را منعکس می کنند و بر عکس به جای صلح در خانه ترویج خشونت را به نمایش می گذارند.باید نگاه مسوولان ماتغییر کند.مادامی که نگاه مسوولان و تفکر حاکم بر جامعه مردسالانه باشدداشتن بهترین قوانین هم چاره کار نخواهد بود.
باید نگاه خود را به جایگاه زنان تغییر دهیم. باید این حقیقت را درک کنیم که زنان نیز مثل مردان دارای کرامت ذاتی و از حقوق برابر برخوردار بوده و باید از این حقوق پاسداری نماییم.نباید تصور کنیم که زن ملک شخصی افراد است و همچون شیء با او برخورد کنیم. متاسفانه امروزه در میان جامعه ما عده ای خانه داری زن را تشویق می کنند و می گویند که مهم ترین رسالت زن تربیت فرزند است ، در حالی که باید شرایط حضور زن را در میان جامعه و پذیرش مسوولیتهای اجتماعی فراهم کنیم.
لازم است مسوولین ما به صورتی برنامه ریزی نمایند که در جهت ایجاد اشتغال زنان ما اقدام کنند. لازم است که برخی از قوانین دست و پاگیر نیز در جهت دفاع از حقوق زن اصلاح شود.به عنوان مثال فقدان قوانین حمایت در مورد زنان در بحث طلاق باعث شده تا زنان به صورت غیر مستقیم به حذف فیزیکی همسرانشان اقدام کنند. بنابر این قوانین تبعیضی باید اصلاح شود. تحولاتی که در موضوع زنان در برخی از کشورها از جمله در عربستان رخ داده باعث می شود که امیدوار شویم که در طول زمان نگاه ها در مورد زنان تغییر پیدا کرده و زن نیز مانند مردان از حقوق مساوی برخوردار باشند.
ما باید به زنان کمک کنیم که با مشکلاتشان برخورد کرده و قوانین حمایتی لازم را در مورد آنها تصویب کنیم. در چنین صورتی آنها کمتر دچار مشکلات روحی و روانی شده و از امنیت پایدار برخوردار می شوند.به امید روزی که مهربانی و عطوفت در تمام ارکان جامعه و از جمله در میان زنان ما نهادینه شود و ما بتوانیم خانواده هایی با صلح و صفا داشته باشیم که بدون خشونت، دروغ، ریا، تهمت و افترا زندگی کنند.همچنین امیدواریم که مسوولین ما با تصویب لایحه تامین امنیت زنان در مجلس شورای اسلامی و تایید آن توسط شورای نگهبان گامی موثر برای دفاع از حقوق زنان بردارند. انشاء ا..

  • نویسنده : روح الله کلانتری
  • منبع خبر : آفتاب گلستان